Presupposition and Presupposition Triggers in Turkish

İletişimin devamlılığı için iş birliği içerisinde olmak ne kadar önemliyse konuşurlar arasındaki ortak bağlamın, deneyimlerin ve genel geçer bilgilerin varlığı da bir o önem taşımaktadır. Yazılı ya sözlü metnin akıcılığı sağlayabilmek arasında iletişimi sürdürebilmek karşılıklı sunulan bilginin varsayılan düzeyde olması gerekmektedir. tarafları ön kabul gerektiren bu bilgiler önvarsayımları oluşturmaktadır. Bir örtük anlam unsuru olan sezdirimler olmasa önvarsayımlar alanının parçası olarak görev yapmakla beraber yüzey yapıda izler taşımaları bakımından açık anlama yaklaşmaktadır. Önvarsayımla ilgili alanda yapılan çalışmalarda anlambilimsel edimbilimsel üzere iki yaklaşımın benimsendiği görülmektedir. Anlambilimsel yaklaşım, dilsel işaretleyicilerin izlerini takip ederken yaklaşım önvarsayımsal anlamların bağlamdan çıkarılması gerekliliğini savunmaktadır. 
 Bu çalışmada benimsenmiş olmakla sözcelerin sunduğu göstericilerle belirlenen anlamlar, bağlamla desteklenmektedir. Sezgisel üretilen sözcelere dayanarak önvarsayımların özellikleri şu şekilde sıralanmaktadır: olumsuzlama sürdürülebilirlik, uzlaşımsallık, konuşura aitlik uygunluk, tartışılmazlık kesinlik, yüzeysel görünümler sunma, gerektirme içeriği, odaksıl olmama, göndergesellik. Tüm yansıtan konuşurun sözcesinde önermeyi destekleyen unsurlar ise morfolojik, sözcüksel söz dizimsel göstericiler sınıflandırılmaktadır. çalışma, daha sonrasında yapılması amaçlanan önvarsayım göstericilerinin Türk dilinin tarihî lehçelerindeki Türkiye Türkçesinin farklı dönemlerinden seçilen edebi metinlerindeki (derlem tabanlı) görünümünü sunmak zemin hazırlamaktadır.